چرا گاهی اوقات در روابط عاشقانه، نیاز به توجه و محبت بیش از حد داریم؟
همه ما به توجه و محبت در روابط عاشقانه نیاز داریم، اما گاهی این نیاز از حد معمول فراتر میرود و تبدیل به یک خواسته شدید و دائمی میشود. این مسئله میتواند هم برای خود فرد و هم برای شریک عاطفیاش مشکلساز شود و به کیفیت رابطه آسیب بزند. اما چه عواملی باعث میشوند که در یک رابطه، احساس کنیم به توجه و محبت بیشتری نیاز داریم؟
احساس گناه به خاطر اشتباهات گذشته، فرد را وادار میکند تا با دریافت توجه و محبت، خود را ببخشد.
فقدان ارتباط موثر:
عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر با شریک عاطفی و بیان نیازها، میتواند باعث افزایش احساس تنهایی و نیاز به توجه بیشتر شود.خلا عاطفی در زندگی:
فقدان سرگرمیها، دوستان و فعالیتهای اجتماعی، باعث میشود فرد تمام نیازهای عاطفی خود را از رابطه عاشقانه طلب کند.سوء تفاهمها و اختلافات:
سوء تفاهمها و اختلافات حل نشده در رابطه، میتواند باعث ایجاد ناامنی و نیاز به اثبات عشق و تعهد از طرف مقابل شود.تغییرات هورمونی:
در برخی شرایط، مانند دوران بارداری یا یائسگی، تغییرات هورمونی میتواند باعث افزایش حساسیت و نیاز به توجه بیشتر شود.بیماریهای روانی:
برخی از بیماریهای روانی، مانند افسردگی و اختلال اضطراب، میتوانند باعث افزایش نیاز به حمایت عاطفی و توجه شوند.انتظارات غیرواقعی:
داشتن انتظارات غیرواقعی از رابطه و شریک عاطفی، میتواند باعث احساس کمبود و نیاز به توجه بیشتر شود.الگوهای رفتاری مخرب:
برخی الگوهای رفتاری مخرب، مانند حسادت و کنترلگری، میتوانند باعث ایجاد ناامنی و نیاز به توجه بیشتر شوند.تشخیص دلیل اصلی این نیاز مفرط به توجه، اولین قدم برای حل این مشکل است. با شناسایی علت، میتوان به دنبال راههایی برای رفع آن بود.
چرا گاهی اوقات در روابط عاشقانه نیاز به توجه و محبت بیش از حد داریم؟
1. ریشه در دوران کودکی:
بسیاری از اوقات، نیاز مفرط به توجه در بزرگسالی ریشه در تجربیات دوران کودکی دارد.اگر در کودکی به اندازه کافی مورد توجه و محبت والدین قرار نگرفته باشیم، ممکن است این کمبود در روابط عاشقانه خود را نشان دهد.بی توجهی عاطفی در کودکی، مانند نادیده گرفته شدن احساسات یا نیازهای اساسی، میتواند منجر به ایجاد ناامنی عاطفی در بزرگسالی شود.این ناامنی عاطفی، باعث می شود که فرد دائماً به دنبال تایید و اطمینان از طرف مقابل باشد و نیاز به توجه و محبت بیشتری احساس کند.الگوهای دلبستگی ناایمن، مانند دلبستگی اضطرابی، نیز میتوانند در این امر نقش داشته باشند.
افرادی که دلبستگی اضطرابی دارند، ترس دائمی از طرد شدن را تجربه می کنند و برای جلوگیری از آن، به شدت به دنبال توجه و محبت شریک عاطفی خود هستند.
مقایسه خود با دیگران، ناشی از احساس عدم کفایت در دوران کودکی، هم میتواند این نیاز را تشدید کند.درک این ریشه ها میتواند اولین قدم برای تغییر الگوهای رفتاری باشد.
2. کمبود عزت نفس:
افرادی که عزت نفس پایینی دارند، اغلب خود را لایق عشق و توجه نمی دانند. به همین دلیل، به طور مداوم به دنبال تایید از طرف مقابل هستند تا احساس ارزشمندی کنند. این افراد ممکن است باور داشته باشند که تنها زمانی ارزشمند هستند که مورد توجه و محبت دیگران قرار گیرند. کمبود اعتماد به نفس نیز میتواند باعث شود که فرد به طور مداوم نگران از دست دادن رابطه باشد و برای جلوگیری از آن، بیش از حد به شریک عاطفی خود وابسته شود. این وابستگی بیش از حد، میتواند منجر به درخواست های مکرر برای توجه و محبت شود. تمرکز بر نقاط قوت و دستاوردهای خود، راهی برای افزایش عزت نفس است. اجازه ندهید که ارزش شما توسط میزان توجه دیگران تعیین شود. خودتان را دوست داشته باشید، همانگونه که هستید.
3. ترس از رها شدن:
ترس از رها شدن، یک احساس قوی و طاقت فرسا است که میتواند باعث شود فرد در روابط عاشقانه خود به شدت به دنبال توجه و محبت باشد.این ترس ممکن است ریشه در تجربیات تلخ گذشته، مانند از دست دادن عزیزان یا تجربه روابط ناموفق داشته باشد.افرادی که ترس از رها شدن دارند، ممکن است به طور مداوم نگران این باشند که شریک عاطفی شان آنها را ترک خواهد کرد.این نگرانی میتواند منجر به رفتارهای وسواسی، مانند چک کردن مداوم تلفن همراه شریک عاطفی یا درخواست های مکرر برای اطمینان از عشق و علاقه او شود.
شناسایی و مواجهه با این ترس میتواند به کاهش نیاز به توجه بیش از حد کمک کند.
به خود یادآوری کنید که رها شدن پایان دنیا نیست و شما قادرید از آن عبور کنید.سعی کنید به جای تمرکز بر ترس از دست دادن، بر لذت بردن از لحظات کنونی تمرکز کنید.به خودتان و شریک عاطفی تان فضا و استقلال دهید.
4. عدم ابراز صحیح احساسات:
گاهی اوقات، نیاز به توجه بیش از حد، در واقع نوعی پوشش برای عدم توانایی در ابراز صحیح احساسات است.فرد ممکن است به جای اینکه به طور مستقیم نیازها و خواسته های خود را بیان کند، با درخواست توجه بیش از حد، سعی در جلب محبت و همدلی شریک عاطفی خود داشته باشد.</p> </p> <p> یادگیری مهارت های ارتباطی موثر، میتواند به فرد کمک کند تا نیازها و خواسته های خود را به طور واضح و مستقیم بیان کند.</p> </p> <p> این امر میتواند منجر به کاهش نیاز به توجه بیش از حد و بهبود کیفیت رابطه شود.
</p> </p> <p>تمرین کنید که احساسات خود را به درستی شناسایی و بیان کنید.
</p> </p> <p>از شریک عاطفی خود بخواهید که به شما در این زمینه کمک کند.</p> </p> <h2>5.الگوهای ارتباطی ناسالم:</h2> </p> <p>در برخی روابط، الگوهای ارتباطی ناسالم میتوانند منجر به افزایش نیاز به توجه بیش از حد شوند.مثلا اگر یکی از طرفین به طور مداوم انتقاد کند یا از لحاظ عاطفی در دسترس نباشد، طرف مقابل ممکن است برای جبران این کمبودها، به دنبال توجه و محبت بیشتری باشد.</p> </p> <p> این الگوهای ارتباطی ناسالم، میتوانند چرخه ای از نیاز و عدم تامین نیاز را ایجاد کنند که به نارضایتی و ناامیدی در رابطه منجر می شود.
</p> </p> <p>شناسایی و اصلاح این الگوهای ارتباطی، میتواند به بهبود کیفیت رابطه و کاهش نیاز به توجه بیش از حد کمک کند.</p> </p> <p> مشاوره زوجی میتواند در این زمینه بسیار مفید باشد.</p> </p> <p>با شریک عاطفی خود در مورد الگوهای ارتباطی تان صحبت کنید.</p> </p> <p>به دنبال راه حل های مشترک برای بهبود این الگوها باشید.</p> </p> <h2>6.انتظارات غیر واقع بینانه از رابطه:</h2> </p> <p>برخی از افراد، انتظارات غیر واقع بینانه ای از رابطه عاشقانه خود دارند.
آنها ممکن است انتظار داشته باشند که شریک عاطفی شان به طور مداوم در دسترس باشد، تمام نیازهای آنها را برآورده کند و هرگز آنها را ناامید نکند.</p> </p> <p> این انتظارات غیر واقع بینانه، میتواند منجر به احساس نارضایتی و ناامیدی شود و فرد را به دنبال توجه و محبت بیشتری سوق دهد.</p> </p> <p> داشتن انتظارات واقع بینانه از رابطه، میتواند به کاهش نیاز به توجه بیش از حد و افزایش رضایت از رابطه کمک کند.</p> </p> <p>با شریک عاطفی خود در مورد انتظارات خود از رابطه صحبت کنید.
</p> </p> <p>سعی کنید انتظارات خود را با واقعیت های رابطه تطبیق دهید.</p> </p> <h2>7.عدم استقلال عاطفی:</h2> </p> <p>عدم استقلال عاطفی، به معنای <a href=">وابستگی بیش از حد به احساسات و نظرات دیگران است.افرادی که استقلال عاطفی ندارند، ممکن است برای احساس خوشبختی و رضایت، به طور مداوم به تایید و توجه دیگران نیاز داشته باشند.این افراد ممکن است نتوانند به تنهایی از خودشان مراقبت کنند و به همین دلیل، به طور مداوم به دنبال حمایت و توجه شریک عاطفی خود هستند.
تقویت استقلال عاطفی، میتواند به فرد کمک کند تا به خود متکی شود و نیاز به توجه بیش از حد را کاهش دهد.یادگیری مهارت های مدیریت احساسات، تمرکز بر اهداف شخصی و ایجاد یک سیستم حمایتی قوی، میتواند به تقویت استقلال عاطفی کمک کند.برای خودتان وقت بگذارید و به فعالیت هایی که از آنها لذت می برید، بپردازید.با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید.
8. اضطراب:
اضطراب میتواند نقش مهمی در نیاز به توجه و محبت بیش از حد در روابط عاشقانه ایفا کند. افراد مضطرب معمولاً نگرانی و استرس زیادی را تجربه میکنند و این نگرانیها اغلب در روابطشان نمود پیدا میکند. این افراد ممکن است به طور مداوم نگران از دست دادن شریک عاطفی خود باشند یا ترس از طرد شدن داشته باشند. این نگرانیها باعث میشود که آنها به دنبال اطمینانبخشی مداوم از طرف مقابل باشند و نیاز به توجه و محبت بیشتری احساس کنند. مدیریت اضطراب از طریق تکنیکهای آرامسازی، مدیتیشن و درمان شناختی-رفتاری (CBT) میتواند به کاهش این نیاز کمک کند. در صورت نیاز، از کمک یک متخصص بهداشت روان بهرهمند شوید. ورزش منظم و تغذیه سالم نیز میتوانند به کاهش اضطراب کمک کنند.
9. افسردگی:
افسردگی میتواند یکی از دلایل نیاز به توجه و محبت بیش از حد در روابط عاشقانه باشد. افسردگی باعث میشود که فرد احساس پوچی، ناامیدی و بیارزشی کند. این احساسات منفی باعث میشود که فرد به دنبال تایید و توجه از طرف دیگران باشد تا احساس بهتری داشته باشد. افراد افسرده ممکن است فکر کنند که تنها زمانی ارزشمند هستند که مورد توجه و محبت قرار گیرند. درمان افسردگی از طریق دارو، رواندرمانی و تغییر سبک زندگی میتواند به کاهش این نیاز کمک کند. در صورت احساس افسردگی، حتماً از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید. فعالیتهای لذتبخش و ارتباط با افراد حمایتگر نیز میتوانند به بهبود وضعیت روحی شما کمک کنند.
10. تجربیات تروماتیک گذشته:
تجربیات تروماتیک گذشته، مانند سوء استفاده عاطفی، جسمی یا جنسی، میتواند تاثیر عمیقی بر روابط عاشقانه فرد داشته باشد. این تجربیات میتواند منجر به ایجاد ناامنی عاطفی، ترس از رها شدن و نیاز به توجه و محبت بیش از حد شود. 
در مورد احساسات و نیازهای خود با شریک عاطفیتان صحبت کنید و از او بخواهید که به شما گوش دهد. از پرسیدن سوالات باز و دریافت بازخورد از شریک عاطفیتان نترسید. در صورت نیاز، از یک مشاور متخصص در زمینه ارتباط زوجی کمک بگیرید.
14. نیاز به کنترل:
گاهی اوقات، نیاز به توجه و محبت بیش از حد در روابط عاشقانه، در واقع نوعی تلاش برای کنترل شریک عاطفی است. فرد ممکن است به طور ناخودآگاه سعی کند با جلب توجه و محبت، شریک عاطفی خود را تحت کنترل خود درآورد و از این طریق، احساس امنیت و قدرت کند. این نیاز به کنترل میتواند ریشه در ترس از دست دادن رابطه یا احساس ناامنی داشته باشد. شناسایی و مقابله با این نیاز به کنترل، میتواند به بهبود رابطه و کاهش نیاز به توجه بیش از حد کمک کند. به شریک عاطفیتان فضا و استقلال دهید و به او اعتماد کنید. به جای تلاش برای تغییر دادن شریک عاطفیتان، او را همانطور که هست بپذیرید. در صورت نیاز، از یک متخصص بهداشت روان برای کمک به مدیریت این نیاز به کنترل بهرهمند شوید.
15. تغییرات زندگی و استرس:
تغییرات بزرگ زندگی، مانند نقل مکان، تغییر شغل، یا از دست دادن عزیزان، میتواند منجر به افزایش استرس و نیاز به حمایت عاطفی شود. در چنین شرایطی، فرد ممکن است به طور موقت به توجه و محبت بیشتری از طرف شریک عاطفی خود نیاز داشته باشد. این نیاز بیشتر به توجه، در واقع راهی برای مقابله با استرس و احساس ناامنی است. درک و حمایت از شریک عاطفی در چنین شرایطی، میتواند به او کمک کند تا با استرس کنار بیاید و رابطه را تقویت کند. با شریک عاطفیتان در مورد احساسات و نیازهای خود صحبت کنید و از او بخواهید که در این دوران از شما حمایت کند. به خودتان نیز اجازه دهید که استراحت کنید و از خودتان مراقبت کنید. در صورت نیاز، از یک متخصص بهداشت روان برای کمک به مدیریت استرس بهرهمند شوید.
16. نیازهای برآورده نشده در سایر جنبه های زندگی:
گاهی اوقات، نیاز به توجه و محبت بیش از حد در روابط عاشقانه، ناشی از برآورده نشدن نیازها در سایر جنبههای زندگی است. فرد ممکن است در شغل، خانواده یا روابط دوستانه خود احساس رضایت نکند و به همین دلیل، به دنبال جبران این کمبودها در رابطه عاشقانه خود باشد. این افراد ممکن است انتظار داشته باشند که رابطه عاشقانه، تمام نیازهای آنها را برآورده کند، که این امر غیرواقعبینانه است. شناسایی و برآورده کردن نیازها در سایر جنبههای زندگی، میتواند به کاهش نیاز به توجه بیش از حد در روابط عاشقانه کمک کند. بر روی اهداف شخصی خود تمرکز کنید و در فعالیتهایی که از آنها لذت میبرید، شرکت کنید. روابط خود را با دوستان و خانواده تقویت کنید. به دنبال راههایی برای افزایش رضایت شغلی و ارتقای حرفهای خود باشید.







خیلی وقته دارم درباره این موضوع فکر می کنم… یه بار توی رابطم مدام حس می کردم شریکم به اندازه کافی بهم توجه نشون نمی ده. بعد فهمیدم بیشتر به این خاطره که خودم توی کارهام احساس کمبود می کردم و فکر می کردم رابطه باید این خلأ رو پر کنه 😅
یه چیز جالب دیگه که فهمیدم اینه که بعضی وقتا ما اونقدر درگیر نیازمون به توجه میشیم که یادمون میره خودمون چقدر می تونیم به خودمون محبت کنیم. انگار گاهی دنبال یه آینه می گردیم که عشق رو بهمون نشون بده در حالی که خودمون می تونیم اون آینه باشیم 🤔
توی دوران پراسترسم هم این حس خیلی بهم دست می داد. ولی حالا که فکرش رو می کنم می بینم اگه اون موقع به خودم اجازه می دادم بیشتر تنها باشم و با خودم کنار بیام، شاید اون فشار روانی رو کمتر به رابطه وارد می کردم 🍃
یک چیز دیگه که هیچ وقت نمی شه ازش فرار کرد اینه که کنترل کردن آدم ها همیشه نتیجه عکس میده. مثل این می مونه که بخوای شن رو توی مشت نگه داری، هرچی بیشتر فشار بدی بیشتر می ریزه 🙃
اگه یه توصیه بخوام بکنم (که نمی کنم 😆) اینه که گاهی بهترین راه برای دریافت محبت بیشتر، بخشیدن محبت بی چشم داشت…
گاهی نیاز شدید به توجه و محبت در روابط اتفاق می افتد چون ما فکر می کنیم عشق همیشه باید پررنگ و با شدت باشد. من دیده ام مراجعانی که انتظار دارند شریکشان بیست و چهار ساعته در دسترس باشد، اما این انتظار بیشتر از رابطه می کشد. یک رابطه سالم مثل نفس کشیدن است، گاه عمیق و گاه سطحی، اما همیشه جریان دارد.
دورانی بود که من هم فکر می کردم هر لحظه دوری از معشوق یعنی پایان عشق. یک روز فهمیدم این حس ناشی از ترس عمیق از تنهایی بود، نه خود رابطه. وقتی یاد گرفتم با خودم هم خوب باشم، دیگر نیاز نداشتم شریکم را به چاه توجه بی انتها بیندازم. فضای تنفس در رابطه، آن را زنده نگه می دارد.
بعضی ها می گویند اگر زیاد توجه می خواهی، یعنی رابطه ات مشکل دارد. اما من فکر می کنم گاهی این فقط یک مرحله گذراست، مثل وقتی که کار یا زندگی فشار زیادی می آورد. نکته اینجاست که نباید این نیاز موقت را به عادت دایمی تبدیل کرد. یادم هست در یک دوره پراسترس شغلی، سه ماه تمام از شریکم توقع توجه غیرمعمول داشتم تا اینکه فهمیدم مشکل اصلی جای دیگری است.
نیاز به محبت زیاد گاهی زنگ خطری است برای بررسی خودت نه رابطه ات. من در مشاوره ها دیده ام چطور مراجعان با حل مسائل شخصی شان، دیگر نیازی به تایید دائمی از طرف شریک نداشتند. رابطه مثل آینه است، اگر خودت را در آن گم کنی، فقط تصویر مخدوشی می بینی.
گاهی پیش میاد که انگار همه چیز خوبه ولی یه چیزی کمه… تو دلم… همیشه یه حس خالی بودن میکرد با اینکه طرفم کنارم بود. یه روز فهمیدم مشکل از خودم بود. دقیقا وقتی شغلم رو از دست دادم، یکدفعه نیازم به تایید و محبت از سمت شریکم چندبرابر شد. انگار میخواستم جای همه چیزهای دیگه رو با رابطه عشقم پر کنم 🤷♀️
یه چیزایی هست که فقط باید از درون آدم دربیاد… هیچکس نمیتونه جای خالیهاش رو پر کنه. بعضی وقتا فکر میکنم چرا اینقدر چسبیدم به رابطه؟ شاید چون تو بقیه زندگیم حس میکردم کنترل هیچی دستم نیست…
میدونی چیه جالبه؟ دقیقا وقتی شروع کردم به ورزش و یه کلاس نقاشی رفتن… اون حس گرسنگی عاطفیم کم کم آروم شد… انگار یه سیری اومد تو وجودم…
دنیای عجیبیه… هرچی بیشتر میدیم کمتر میخوایم… هرچی بیشتر میچسبیم بیشتر میترسیم از دست بدیم… 🌀